12u in een Panamese cel?

Hehe.. Zijn we weer! De afgelopen periode hebben we slecht internet gehad, vandaar dat jullie wat langer op ons verhaaltje hebben moeten wachten!

Vanuit Monteverde zijn we doorgereisd naar La Fortuna, waar we in het enige echte vijfsterren backpackers resort zijn verbleven! Luxe!
In La Fortuna, hebben we caño negro bevaren, een rivier die wordt bewoond door honderde kaaimannen! Voor Jeroen en mij bracht het boottochtje te weinig spanning, we wilde ze van echt dichterbij bekijken! Toen we een half uurtje pauze kregen in een restaurantje aan de oever van de cano negro, gingen we op avontuur. Het duurde niet lang voordat we een kaaiman in ons vizier kregen! Langzaam kropen we zo stil als we konden dichterbij. Helaas kreeg de kaaiman ons in de gaten en haaste hij zich in de rivier. Toen ik hem nog probeerde te vangen zakte ik tot aan mn knieen in de modder! Haha.. Gelukkig hebben we de fotos ng ;)

Om bij te komen van onze avonturen op de caño negro, brachten we de dag erna een bezoekje aan de Baldi hot springs. Dit is vergelijkbaar met een groot center parcs met erg warm water en een glijbaan die mega hard ging!

Door naar Puerto Viejo, hier hebben het naastgelegen nationaal park 'Cahuita' bezocht en hebben we een duikje genomen. Helaas was er veel stroming en weinig zicht. We zagen deze duik dus ook meer als een 'leer' duik dan echt een duik waarvan we genoten hebben. S'avonds zijn we een biertje gaan drinken met onze Eindhovense vrienden Gian en Tom, deze hadden we in het backpackers resort ontmoet. Eindhovense gezelligheid jonguh! Tot slot hebben we in Puerto Viejo nog een bezoekje gebracht aan het Jaguar Rescue Center. Hier worden dieren opgevangen die gewond zijn of die als huisdier zijn gehouden. Het doel is om ze uiteindelijk weer in het wild te kunnen uitzetten. Erg mooi initiatief! Helaas, waren er op dat moment geen jaguars aanwezig in het verblijf.

Tijd om Costa Rica over te steken en weer richting de Pacifische kant te gaan. Allereerst bezochten we Nationaal park 'Quepos'. Erg mooi park waar we veel aapjes en wasberen hebben gezien. De aapjes zijn hier zo vrek dat ze er zelfs vantussen wilde gaan met onze tas toen we even in het water zaten. Vervolgens was het tijd om 'het' kroonjuweel van Costa Rica te bezoeken: Corcovado. Met een beetje geluk kwamen we via via uit bij een hostel van een jonge amerikaan genaamd Leo. Leo's ouders hadden jaren geleden een stuk costa ricaanse grond gekocht dichtbij het nationaal park voor een appel en een ei. Ondertussen hadden ze aardige buren gekregen, aan een kant ligt het strand van Mel Gibson en aan de andere kant een resort waar een of andere arabische prins met zijn helikopter landde. We hadden de 5 prive stranden van Leo tot onze beschikking en konden vollop snorkelen en zwemmen in het water.
De buurman (die van het resort) bleek een vriend van Leo en nodigde ons uit om 's avonds een pilsje te komen pakken. Na wat drank spelletjes besloten we om met de rechterhand van Leo door de jungle terug te lopen naar ons hostel ipv naar de boot te zwemmen, die zou worden bestuurd door een lichtbeschonken kapitein. Door dit nachtelijke avontuur was het s ochtends erg zwaar om ons klaar te maken voor ons bezoek aan Parque Nacional Corcovado. Na een kort boottochtje vertrokken we vanaf het ranger station de jungle in. Helaas hielden de dieren zich gedeisd.

Tijd om Costa Rica achter ons te laten en door te reizen naar het laatste land van onze reis, :(, Panama. Na een vlotverlopen reis arriveerden we in David waar we zouden overnachten om vervolgens door te reizen naar Bocas del Torro. De volgende dag pakten we de bus, we waren er zeker van dat de busjongen 'Almirante' (waarvan de ferries naar Bocas vertrekken) zei, een busritje van ongeveer 4uur. Een uurtje later stopten we, we waren aangekomen op de eindbestemming, Boquete. Maw de eerste keer dat we de verkeerde bus hadden genomen. In dit bergstadje konden we wel mooi even bijkomen van al dat warme weer van de afgelopen dagen en de volgende dag reisden we via David, dit keer wel naar Almirante, om vanaf daar de boot naar Bocas del Toro te nemen. In Bocas hadden we 1 missie, surfen. Om er zeker van te zijn dat we in veilige handen zouden belanden boekte we 2 lessen bij een surfschool, waar iedereen ook lifeguard is. Na een korte theorie less over het ontstaan van golven en wat instructies was het tijd voor het echte werk. Zo'n eerste les is het beste als volgt te beschrijven: in essentie is het 99.9% peddelen en wachten op een golf (voor Jeroen vooral peddelen). De overige 0.1 procent is voor Jeroen van het bord vallen en voor Kris rondtollen in de centrifuge en waterhappen. Veel water happen. De tweede les ging het al een stuk beter, we konden zelfs al enkele seconden staan! Nu we dit min of meer onder de knie hadden, konden we weer door naar onze volgende bestemming, Santa Catalina.

Wederom met een tussenstop in David, 3x overstappen, een overnachting in het stinkhol Sona (zoals Stan zou zeggen:"Dao wilde nog nit doed gevonge weere") en een platte band, kwamen we in Santa Catalina aan. Een dorpje dat bestaat uit 2 wegen, eentje er naartoe en en weg parallel aan de pacifische kust. We waren naar Santa Catalina gekomen om te duiken rond Isla de Coiba. Van andere backpackers hadden we gehoord dat dit de plek is om groepen roggen en haaien te zien. We hadden het geluk dat we konden aansluiten bij een tweedaagse tour (6 duiken) bij een duikschool. Eerstvolgende mogelijkheid was ergens eind maart, dus we hadden flink geluk. De volgende dag vertrok de boot al. De eerste dag deden we drie duiken waarin we vooral rifhaaien en alle vriendjes van Nemo tegen kwamen. Kevin (onze dive instructor) was blij verrast met onze duikskills, buiten ons tweeen met 7 duiken op onze naam bestond onze groep uit nog 6 man die allemaal al meer dan 100 duiken hadden gedaan. Na een biertje op een tropisch strand van een onbewoond eiland, gingen we naar het ranger station op Isla del Coiba waar een heerlijk diner en onze bedjes op ons stonden te wachten. De tweede dag vertrokken we al vroeg om te duiken bij een paar kleine eilandjes een uur varen verder de zee op. Deze duiken waren echt schitterend, we hebben zeker 20 rifhaaien gezien en hele scholen van verschillende soorten roggen. Helaas was het na deze dag alweer tijd om terug te gaan naar het vaste land. De volgende avond hadden we met ons duikclubje afgesproken om nog samen wat te gaan eten. Overdag vonden we het al raar dat de politie raar naar Kris keek toen ze in haar bikinitopje over straat liep. 'S avonds kregen we te horen waarom dat was. Kevin (duikinstructeur) vertelde namelijk dat alle kapiteins al een keer waren gearresteerd voor het lopen zonder shirt of over straat gaan met een geopend bierblikje. Hiervoor hadden ze niet een waarschuwing gekregen, maar moesten 12u in de stinkende cel verblijven als straf voor hun 'misdaad'. Kris was door haar lieve lach dus ontsnapt aan een horrornacht in een panamese cel! Na een paar stranddagen zijn we doorgereisd naar Panama-city.

Hier hebben we de volgende zaken op onze planning staan:
-bezoekje aan het kanaal
-een overnachting op de tropische San Blas eilanden
-een paar nachtjes aan het strand in de buurt van Panama city
-een laatste nacht op een heel speciale plek.....
-en alweer de vlucht naar Quito in Ecuador.....grapje, terug naar het momenteel dronken Limburg

Pictures zijn via deze link te bezichtigen:
https://www.facebook.com/jeroen.draak/media_set?set=a.790302347665682.1073741831.100000577729574&type=1

Tot over een goeie week!

Besos,
Kris en Jeroen